Lingetjes-at-westUSA.reismee.nl

Los Angeles naar Palm Springs

Om 7:00 werden we wakker. We hadden verwacht dat we door het tijdsverschil heel vroeg wakker zouden zijn maar dat viel dus wel mee. (Ja Anke, ik weet dat dat voor jou midden in de nacht is! ) Daardoor zaten we al meteen in het juiste ritme. In alle rust hebben we heerlijk gedoucht en de koffers iets praktischer ingepakt. Het hotel had een super complimentary breakfast waar we zelfs onze eigen wafels konden maken. Snel een extra banaantje in de tas voor Jada (hollanders he) en off we go........

Onze volgende nacht in Palm Springs had ik als eerste geboekt. Het enige (hoop ik) foutje in mijn planning; PS is namelijk maar 2 uurtjes rijden vanuit LA en volgens de VS-kenners konden we de eerste dag beter meteen een lang stuk rijden. Het hotel konden we niet fee-free cancellen en ik ben toen maar eens gaan kijken of ik Douglas ergens mee zou kunnen verrassen.

Op naar San Diego langs de kust. Douglas heeft de route ingevoerd maar heeft geen idee waar we naar toe gaan, leuk! 2,5 uur later heb ik een opgewonden jongetje met twinkelende oogjes naast me zitten. Hij weet het: we zijn aangekomen bij USS Midway in de haven van San Diego CA, een gepensioneerd vliegdekschip. Hij is helemaal excited! Even krijg ik een dejavu: vroeger, heel vroeger, op onze memorabele Engelbertink-van Gils vakanties gingen we voor mijn gevoel altijd op zoek naar een vliegtuigmuseum voor Huub; vreselijk vonden Anke en ik het! Deze keer was het anders. Ik geef nog steeds niets om vliegtuigen maar het is onbetaalbaar om iemand zo gelukkig te maken met een ‘museum-tripje'. Dat maakt het ook voor mij een leuk uitje. Douglas mag als militair gratis naar binnen, voor mij kost het $ 18. We gingen voor de volledige tour van 3,5 uur; en het was inderdaad erg indrukwekkend. Een geslaagde verrassing dus. Je kunt in San Diego goed merken dat je dicht bij de Mexicaanse grens zit; alles ziet er tropisch uit.

Waar staat mijn papa nou...?

Family-Crew

In de middag vertrokken we naar ons volgende hotel in Palm Springs CA; 7 Springs Inn. Het hotel lag ideaal aan de Indian Canyon Drive, 1 straat achter de hoofdstraat Palm Canyon Drive waar alle winkeltjes en restaurantjes zijn. Het was al 7pm dus hebben we onze spullen uitgeladen en zijn we gaan eten. Bij Casuelas (mexican food) hadden ze een leuk bandje wat het erg gezellig maakte. Jada stond lekker te dansen voor het podium en had alle ogen op zich gericht; prachtig vond ze dat. Eenmaal aan de Fajitas viel ze binnen een minuut op mijn schoot in slaap, zo zielig; ze was helemaal kapot. Stootte ik ook nog per ongeluk mijn volle glas cola met ijs over haar heen. Ze sliep gewoon verder.... De ziel!

Zwemmen bij het hotel ging dus niet meer door. We lagen dus lekker op tijd in bed. Niet verkeerd want de volgende dag wordt een lange rit van 6,5 uur zodat we de volgende dagen niet meer zolang in de auto hoeven.

Schiphol AMS naar Los Angeles LAX

Intussen zitten we 6 uur in het vliegtuig, zijn we 6! poepluiers verder (het lijkt wel of ze het er om doet) en ik vind het eigenlijk best meevallen. De tijd gaat aardig snel. Nu heb ik natuurlijk het geluk dat Douglas engelengeduld heeft en ik net heerlijk ‘Alice in Wonderland' heb kunnen kijken. Ik heb zelfs nog een half uurtje kunnen slapen.

We zijn gistermiddag al met de trein naar Schiphol gegaan. Ik had daar het CitizenM geboekt waar we prima naar toe konden lopen vanuit de trein. Die avond hebben we snel een hamburger gegeten bij Burger King (we waren bang dat we deze zouden gaan missen in de VS) waarna we heerlijk zijn gaan slapen. Ideaal; geen gestress in mijn hoofd of ik alles wel in de koffer had gedaan; daar kon ik nu toch niets meer aan veranderen.

Vanochtend was het topdrukte op Schiphol; de bouwvak is begonnen. Gelukkig was Douglas in vol ornaat en konden Jada en ik samen met onze captain overal voorbij wandelen. We deden verder ook maar alsof we gek waren en checkten in bij de Elite-balie. Over dat beetje overgewicht deden ze dus ook niet moeilijk en een stuk handbagage meer interesseerde ze ook niet. Al onze koffers kregen een ‘Priority-label' zodat ze als eerste op de bagageband in Los Angeles zouden komen. Bij de paspoortcontrole werden we door de grond-stewardess door de door Douglas genoemde ‘artiesteningang' geleid. Voor ons geen lange rijen, heerlijk! Ook Jada bleef er mooi rustig door. Of was dit stilte voor de storm?

We gingen boarden voor onze rechtstreekste vlucht AMS-LAX.

In het vliegtuig hadden we ‘pech' dat de vlucht overbooked was en kregen we dus geen upgrade naar Businessclass. Ach ja, wat maakt het ook uit, we hadden al zoveel voordeel gehad. De stewardess kende de halve Denim-crew en zij was dus extra aardig voor ons haha. Toevallig is haar zoontje 2 dagen voor Jada geboren en laat vrouwen daar nou gevoelig voor zijn. Het was zowieso een erg aardige vrouw dus dat zou de vlucht allen maar prettiger maken. De vlucht was heel goed te doen; de reistijd was een uurtje korter en 10 uur laten landden we op LAX . Jada heeft de hele reis maar 2 keer anderhalf uur geslapen en was nauwelijks vervelend; ze kreeg zelfs complimenten van enkele medereizigers. Wat waren we trots op ons meisje!

Op het vliegveld in LA ging het heel snel allemaal. Binnen no-time waren we door de paspoortcontrole en hadden we onze koffers. Met de shuttlebus werden we naar Dollar gebracht waar we onze auto konden ophalen. Uiteraard hebben ze mij een extra verzekering aangesmeerd (moet er niet aan denken dat we in de middle of nowhere staan, en daar komen we zeker, we een lekke band krijgen en we alleen voor de hoofdprijs opgehaald worden) en een autostoeltje dat eerder op de wereld was dan ik. Gelukkig had ik de badstof-stoelhoes op het laatste moment nog in de koffer gedaan. In de tussentijd stond Douglas buiten te ruziën met een vrouw die in de Dodge Charger was gaan zitten die hij graag wilde hebben haha. Hij had de sleutel er eerder al uit gehaald. Wat kan hij dan fanatiek worden; van de altijd zo vriendelijke en vrijgevige Douglas is dan weinig over hoor kan ik je vertellen. The only difference between men and boys is the price of their toys. Maar.... Hij heeft het voor elkaar gekregen hoor. We hebben hem: een witte Dodge Charger3.5 V6 van april 2010. Wat zal die auto lekker zuipen!

Het beloofde een lange dag te worden; het is hier 9 uur vroeger en toen het voor ons systeem 3 uur snachts was (en voor Jada ook!) gingen wij ons lijstje af in de Walmart. Wat een ellende zo'n huge 3 verdiepingen tellende supermarkt waar je de route niet kent. Jada had er geen problemen mee, ze schakelde met het grootste gemak om van het nederlands naar het engels en riep tegen iedereen: 'Hi!'. Uiteraard kreeg ze alleen van onze gekleurde medemens een enthousiaste 'Hi' terug. Tegen 19:00 checkten we in in ons eerste hotel: Comfort Inn Cockaoo near LAX. Douglas zette het campingbedje op, ik legde Jada er in en weg was ze. Wij sleepten nog even alle bagage naar binnen, poetsten onze tanden en doken ongewassen ons bed in. We waren helemaal op!

De voorbereidingen

Zo! De meeste voorbereidingen zijn getroffen en het voorgenieten is begonnen!