We hebben heerlijk geslapen en zijn niet gewekt door meneer beer. Het is nog schemerig en ik kijk snel even buiten de tent of hij er misschien staat, maar nee; helaas! Gelukkig ziet onze auto er nog net zo uit als gisteravond. Wel zitten er een paar diepe krassen op de bagagebox.

Vandaag gaan we naar het zuidelijkste gedeelte van Yosemite; Mariposa Grove. Hier groeien enkele bekende Sequoia-bomen oftewel Giant Trees. Het is een uurtje rijden. Die tijd kan ik mooi even gebruiken om aan ons reisverslag te werken.

We hebben geluk dat we helemaal tot aan het einde kunnen doorrijden om daar te parkeren; deze parkeerplaats is vaak al vroeg vol waardoor ze de weg dan sluiten en je vanuit Wawona met de shuttlebus moet. De route langs de bekendste bomen is ongeveer 7 mijl, bergop. Wij doen lui vandaag en kopen voor $25.50 pp een tramkaartje. Het is geen echte tram maar een soort treintje. Hij stopt meerdere momenten zodat je er even uit kunt om foto's te maken. Jada vindt het ritje fantastisch; we zitten achterin en dat zijn de minst rustige plaatsen.

Op de terugweg stappen we 2 mijl voor het eindstation uit om dat stuk te lopen. We staan een paar keer nog geen 5 meter van een hert vandaan, echt super!

Bij de Giant Tree vraag ik een man of hij een foto van ons kan maken met de boom op de achtergrond, niet al te enthousiast neemt hij ons toestel over. Douglas vraagt zich af waarom ik uitgerekend hem moet vragen: 'Dat wordt hem niet', zegt hij. Ik begrijp er niets van. En inderdaad, Doug had gelijk: we mogen blij zijn dat we zelf nog op de foto staan, van de Giant Tree is nauwelijks wat te zien: die vuile Redneck heeft zomaar wat gedaan! Wat een naar iets om racisme op deze manier te ervaren, Douglas had het aan zijn gezicht al kunnen zien. Maar goed, het was weer een indrukwekkend stukje van onze reis. Gelukkig had een Amerikaans stel al een leuke foto van ons gemaakt bij de Tunneltree. De Mariposa Grove was een omweg op onze route maar wat het zeker waard.

Rond het middaguur rijden we door naar San Francisco. In Oakhurst halen we nog even een broodje bij Subway.

Om 4pm komen we aan bij ons hotel King George in San Francisco; wat een verkeer ineens weer, en wat is het koud! Daar staan we dan in onze korte broek met 17 graden, brrrrrrr......

We worden vriendelijk verwelkomt zonder overdreven gedoe. We kunnen de koffers rustig naar boven brengen terwijl de auto voor de deur staat, midden in SF.

De kamer is klein, maar dat wisten we; wel is hij schoon, gezellig ingericht en staat er een goed bed.

We trekken snel iets warmers aan en gaan gelijk de stad in. Eerst parkeert Doug de auto in de parkeergarage tegenover het hotel. Hij komt lachend terug: hij heeft een dealtje gemaakt met de jongen die er werkt: normaal kost het $29 per dag (excl Tax) en wij blijven hier 3 nachten. Doug had hem gevraagd of ze geen dealtje konden sluiten en dat wilde hij wel (hij moest naar eigen zeggen 3 kinderen voeden); hij geeft ons een uitrij-kaartje en zegt dat we, aan het einde van ons verblijf wanneer we de garage uit zijn, even naar hem toe moeten komen om hem $20 dollar te betalen. Dat scheelt ons minstens $40 dollar! We zijn benieuwd of Henry gelijk heeft. In diezelfde parkeergarage zit een wasserij en Douglas breng nog snel even onze was zodat we morgen alles weer schoon en fris hebben.

We zitten echt waanzinnig centraal om de hoek van Union Square met winkels als: Louis Vuitton, Gucci, Prada, Burberry, Victoria's Secret, Diptique, Chanel, Saks fifth Avenue, Macy's, noem maar op. Het leuke is dat wanneer we de andere kant op gaan we allerlei betaalbare winkels zien in Powell Street, ze worden allemaal afgewisseld met leuke barretjes en restaurantjes. Iedereen kan zijn lol dus op hier. We zijn er nog geen kwartier en vinden het nu al een geweldige stad, wat is het hier gezellig zeg; Jada staat al te dansen op de muziek van het bandje op Union Square. Dit worden een paar mooie dagen. Omdat het redelijk frisjes is en Jada alleen maar sandaaltjes heeft gaan we gelijk even naar de Nike Store. Als Jada schoenen ziet wordt ze helemaal wild en ze rent gelijk af op een paar paars/roze/witte Nike's met zwarte veters. 'Schoentjes waar tante Dvora jaloers op zal zijn', haha; Douglas en ik denken allebei hetzelfde.

Inpakken en wegwezen

Hier zijn we dus snel kaar, ze doet ze gelijk aan en is mega trots op haar nieuwe schoenen. We lopen Powell St af richting Market St waar de Cable Cars beginnen. Dit zijn die ‘treintjes' die je voor $5 enkele rit door de steile straten van SF vervoeren.

Ze worden alleen gebruikt door toeristen en dat is ook wel te zien, want er staat een mega lange rij. Dat vinden we zonde van onze tijd en Douglas' ogen zijn allang gericht op iets anders; de Abercrombie and Fitch winkel, want stel je voor dat ze hier iets verkopen dat hij nog niet heeft. We maken dus maar weer een rondje door de knetterharde muziek en het bijna misselijk makende geurtje dat in alle A&F winkels hangt. Niets nieuws! Ik herinner mij ineens dat UGG's bij Nordstrom te koop zijn en we gaan snel even kijken. Ze zijn hier gewoon €100 goedkoper en ik heb ze natuurlijk ook wel nodig nu, met die kou! Haha De doos laat ik dus maar meteen achter. Jada's maat zit er helaas niet bij maar de verkoopster vertelt ons dat er op Union Square een UGG winkel zit, daar MOETEN we dus wel even naar toe. Jeetje, wat word je hier hebberig van zeg, zonder te zeuren past ze verschillende soorten aan en ze staan zo waanzinnig stoer! Leuk voor de winter! Die paarse zijn trouwens ook wel heeeeel schattig hoor... Douglas weet me te remmen en we gaan alleen voor de chestnut.

Ik kan niet wachten tot het winter is, hij mag van mij nu al wel beginnen: Jada in haar Moncler jas met de Ugg-jes aan, te erg maar wel heel stoer! Ik praat het mezelf goed met het feit dat we de hotelovernachting in de Grand Canyon terug hebben gekregen... is toch zo? Er zullen vast genoeg mensen zijn die het wel begrijpen! (toch Anke?). We hebben nog niet gegeten en zien een gezellig en druk restaurantje op de hoek van ons hotel: Max's, hoek Mason St/Geary St. Ze hebben hier echt van alles en het eten is overheerlijk. En ideaal dat we kunnen rollen naar het hotel.

Dat was een geslaagde kennismaking met San Francisco. Eenmaal in het hotel wijst Jada zelf naar haar bedje en ook bij ons duurt het niet lang voor we in Dromenland zijn...