We hadden de wekker gezet maar werden uit ons zelf om 6 uur wakker. We konden de dag dus lekker rustig beginnen. Eerst even naar buiten om te genieten van ons uitzicht want het was gister al donker toen we aankwamen. Tijdens het ontbijt gooide Jada haar charmes weer in de strijd en vermaakte het echtpaar en hun tienerdochter naast ons. Ze ving bot deze keer; wat een akelig serieuze mensen zeg; zelfs het meisje vertrok geen spier en keek Jada afkeurend aan. Gezellig stel hoor die achterlijke Duitsers! Het mocht de pret niet drukken. Rustig vertrokken we naar het kantoor van Chief Tsosie in het centrum van Page voor de Upper Antelope Canyon Tour. Voorafgaand kregen we een korte show van 2 Indianen; de een deed een medicijndans en de ander ‘zong' (lees: gilde) het bijbehorende lied. Iedereen keek heel serieus en Jada stond te dansen. Om 8.30am vertrokken we met grote jeeps, Douglas en Jada moesten met de auto mee omdat ze geen risico wilden nemen met ons prinsesje.

15 minuten lang zat ik in de jeep zonder dat ik de rest van mijn gezin achter me aan zag komen. Douglas zei gister nog: 'Ik zie hier niemand met een horloge om'... , die woorden herhaalden zich in mijn hoofd. Eenmaal aangekomen bij de Canyon werd de tour gestart. Ik vertelde de vrouw dat ik wilde wachten op mijn man en kind, waarop zij reageerde met 'Are they coming up here?', waarop ik haar vertelde dat zij in de auto mee moesten. Zij antwoordde: 'Is that what they told you?' Fuck! Zal mijn onderbuik gevoel dan kloppen deze keer? ....... Ik stond al 10 minuten te wachten tot ze daar dan eindelijk aankwamen; pfff wat een opluchting! Ze hadden nog 2 Canadezen opgepikt op een campground. De rest van de groep was al weg waardoor wij het geluk hadden dat we een privé tour kregen van een Indiaan die normaal gesproken geschiedenisleraar is (en laat dat nou mijn favoriete leraren zijn hmmmmm....).

De Upper Antelope Canyon is werkelijk fantastisch; het overtreft al onze verwachtingen, en dat terwijl dit niet het favoriete tijdstip is. Dat is de middagtour van 12.30 omdat dan de lichtinval het mooist is, dit maak het ook gelijk het druk bezochtste tijdstip. Wij hadden de Canyon nu redelijk voor ons zelf.

De Indiaan vertelde ons van alles over het ontstaan en wat de mooiste punten om te fotograferen zijn. Een enkele keer nam hij ons toestel over om het beste plaatje te schieten.

De prachtige Upper Antelope Canyon

Om 11uur waren we terug bij de auto en reden we volledig voldaan naar onze volgende bestemming Bryce Canyon. In Kanab eten we een broodje bij Subway en zien we i.p.v. een sheriff een pop in een politiewagen zitten aan de kant van de weg. Het effect is er niet minder om; we houden ons keurig aan de verkeersregels.

In Bryce Canyon slapen we vlak voor de ingang van het park in het Best Western Grand Bryce Canyon hotel.

Dit hotel is nog maar 1 jaar oud en ziet er geweldig uit. Bij het inchecken vraagt de vrouw mij of ik 2 kamers heb geboekt. Nee! Ik heb dit hotel wel een keer gecancelled en later weer geboekt. Ik heb de bevestigingen hiervan ontvangen en gelukkig meegenomen, want ik had al zo'n voorgevoel dat dit wel eens mis kon gaan. Ik had in elk geval de datum goed dit keer. Ze vraagt of ze er een kopietje van mag maken en vertelt me dat het voor ons geen probleem is, dat Priceline de eerste boeking alleen niet gecancelled heeft. Dus, vraag ik haar, heeft Priceline 2 keer betaald? Ze bevestigt dit, hetgeen mij toelaat haar brutaal te vertellen dat ze ons dan ook wel kan upgraden; zij kan de betaalde kamer tenslotte nog een keer verhuren en de kamerprijs liegt er niet om. Ze doet geen seconde moeilijk en binnen 10 minuten zitten we met z'n drietjes heerlijk op de bank van onze suite

We besluiten om alvast naar het begin van het park te rijden. Bij de entree vraagt de vrouw waar we vandaan komen, Douglas vertelt dat we Nederlanders zijn. Ze geeft het informatieboekje en zegt: 'Toet sjiens','No, I don't wear Jeans', antwoord Douglas zoder in de gaten te hebben dat ze 'Tot ziens' bedoeld....pffff. We rijden een stukje verderom bij het Visitor Centre alvast een pinnetje te kopen voor Jada. (We halen namelijk bij elk N.P. en elke grote stad een pinnetje om op Jada's Junior Ranger hoedje te spelden; helaas zijn we die bij de Grand Canyon vergeten

De mooiste punten van Bryce Canyon liggen aan het begin van het park. Het regent maar we besluiten alvast het beste uitkijkpunt op te zoeken voor de zonsopgang van morgen. Ja mensen, de Lingetjes staan midden in de nacht op om de Sunrise te bekijken. Ik ben benieuwd, er is ons verteld dat hij hier het mooiste is. Ze hebben een volledig bewolkte ochtend voorspelt, maar ik hoop dat we geluk hebben (Irene, jij zei toch dat wij alle drie op zondag geboren zijn? Nu is het moment aangebroken om te kijken of het ons te hulp komt). Op de terugweg eten we bij Ruby's Inn tegenover ons hotel. Geinig, hier heb ik 11 jaar geleden ook gegeten. Het eten was heerlijk en het bed ligt fantastisch! Selamat tidur......